Alt ekstremitede sýk görülen biyomekaniksel bozukluklardan biri olan Pes planus bireyin günlük yaþantýsýný ve aktivitelerdeki yeterliliklerini olumsuz yönde etkilemektedir. Bu çalýþma ile pes planus tanýsý alan erkek bireylerde statik ve dinamik denge durumunun deðerlendirilmesi amaçlanmýþtýr. Çalýþmaya Feiss çizgisine göre deformite derecesi 2 ve üstünde olan pes planus tanýsý almýþ 9 hasta (38,11±5,25) ve pes planusu olmayan yaþ-eðitim eþleþtirilmiþ 13 gönüllü birey (39,15±5,11) dahil edildi. Bu çalýþma kapsamýnda tüm katýlýmcýlarýn statik ve dinamik denge deðerlendirmesi yapýldý. Statik dengenin deðerlendirilmesi için Tandem Duruþ, Romberg Denge testi ve Tek Ayak Üzerinde Durma testi uygulanýrken dinamik denge için de Zamanlý Kalk Yürü testi, Berg Denge testi ve Tinetti Denge ve Yürüme testi uygulandý. Statik denge skorlarý açýsýndan gruplar arasý fark anlamlýydý (Tandem Duruþ (p=0,002), Tek Ayak Üzerinde Durma testi (p=0,008) ve Romberg Denge testi (p=0,003)). Statik denge testlerinin tümünde pes planusu olan grupta dengede kalma süresi daha düþük bulundu. Dinamik denge skorlarý açýsýndan gruplar arasý fark anlamlýydý (Berg Denge (p<0,0001), Tinetti (p=0,006) ve Zamanlý Kalk Yürü testi (p<0,0001)). Dinamik denge testlerinden Berg ve Tinetti denge skorlarý pes planusu olan grupta daha düþük bulundu. Zamanlý Kalk Yürü testi skorlarýnda ise Pes planusu olan grupta testi tamamlama süresinde uzama olduðu görüldü. Çalýþmadan elde edilen bulgular göz önüne alýndýðýnda Pes planus deformitesinin statik ve dinamik dengeyi olumsuz etkilediði söylenebilir.
Anahtar Kelimeler: Pes Planus, Denge, Statik Denge, Dinamik Denge
|
