Osteoartrit artan yaþ, azalan fiziksel aktivite, kilo alýmýnýn artmasý ile birlikte prevelenasý günümüzde % 19.2 ile % 45.6 arasýnda olup dünya genelinde en sýk rastlanan problemlerden biri haline gelmiþtir. Cerrahi tedavilerin dýþýnda osteoartritte hastalýðýn sürecini deðiþtirecek bozulan eklem yapýsýný tedavi edecek radikal herhangi bir farmakolojik yöntem bulunmamasý rehabilitasyonun önemini daha da arttýrmýþtýr. Çalýþmamýzda diz osteoartritli bireylerde nöromusküler egzersiz programýnýn fiziksel aktivite ve fonksiyonellik üzerine etkisini deðerlendirmek amaçlanmýþtýr. Çalýþmamýza 35-65 yaþ aralýðýnda 60 diz osteoartritli hasta dahil edildi. Hastalar olasýlýksýz rastlantýsal örnekleme yöntemi ile seçildi. Rastgele yöntemle deney (n=30) ve kontrol grubu(n=30) olmak üzere iki gruba ayrýldý. Deney grubuna klasik fizyoterapi ve nöromusküler diz egzersizleri; kontrol grubuna ise klasik fizyoterapi ve konvansiyonel diz egzersizleri uygulandý. Egzersizler her iki gruba 6 hafta boyunca haftada 6 gün 10 tekrar ve 1 set fizyoterapist eþliðinde; haftada 6 gün 10 tekrar ve 2 set ev egzersizi olarak uygulandý. Hastalarýn fonksiyonellik düzeyi Western Ontario and McMaster Universities Osteoartrit Ýndeksi (WOMAC) kullanýlarak; fiziksel aktivite düzeyi Uluslararasý Fiziksel Aktivite Anketi (UFAA) kýsa form kullanýlarak tedavi öncesi ve tedavi sonrasý deðerlendirildi. Çalýþmamýzda 6 hafta sonunda alýnan ölçümlerde her iki grupta da fiziksel aktivite (p< 0.05) ve fonksiyonellik (p< 0.001) düzeylerinde anlamlý fark bulundu. Hastalarýn fiziksel aktivite ve fonksiyonellik düzeyleri her iki grupta da anlamlý þekilde artmasýna raðmen, deney grubunda tedavi öncesi ve sonrasý deðerlendirme kontrol grubuna göre daha fazla bulundu (p< 0.05). Çalýþmadan elde edilen bulgular ýþýðýnda klasik fizyoterapiye ek olarak uygulanan nöromüsküler egzersiz eðitiminin fiziksel aktivite, fonksiyonellik düzeyini daha fazla arttýrdýðý bulundu.
Anahtar Kelimeler: Osteoartrit, Fiziksel Aktivite, Fonksiyonellik, Nöromusküler Egzersiz
|
