Osteoporoz düşük kemik kütlesi ve kemik dokusunun mikromimari yapısının bozulmasına bağlı olarak kemik kırılganlığının ve kırık riskinin artması ile karakterize sistemik bir iskelet hastalığıdır. Osteoporoz kırık riskini artırarak büyük ölçüde ekonomik kayba, morbidite ve mortaliteye neden olmaktadır. Tedavide amaç kırık riskini azaltmaktır. Osteoporoz tedavisinde sıklıkla kullanılan alendronat ve kalsitonin antirezorptif ajanlar olup FDA tarafından onaylanmıştır. Bu çalışmada alendronat ve kalsitonin kombinasyonunun kemik döngüsüne etkisi incelenmiştir. Bu çalışma retrospektif bir çalışma olup hasta dosyaları incelenerek çalışma kriterlerini sağlayan 57 postmenopozal osteoporoz hastası çalışmaya dahil edildi. Hastalar almış oldukları tedaviye göre 3 gruba ayrıldılar. 21 hasta kalsitonin (CT), 20 hasta alendronat (ALN) ve 16 hasta hem alendronat hem de kalsitonin (CT+ALN) kullanmaktaydı. Her üç tedavi grubunda da kalça ve vertebra BMD lerinde istatistiksel olarak anlamlı derecelerde artış izledi. Gruplar karşılaştırıldığında kombine tedavideki BMD artışı CT ye göre anlamlı iken ALN grubu ile anlamlı olmayan bir artış izlenmiştir. Üç tedavi grubunda serum Osteokalsin, ALP ve KSALP seviyelerinde anlamlı düşüşler izlenmiştir. Hastaların VAS ile değerlendirilen spinal ağrı düzeylerinde kombine tedavide daha fazla olmak üzere anlamlı düşüşler tespit edildi. Sonuç olarak alendronat ve kalsitonin kombine tedavisi kemik döngüsünü diğer tedavilere göre daha fazla baskılamakta, ancak bu kalsitonin tedavisine göre anlamlı derecede olurken alendronat tedavisine göre anlamlı seviyelere ulaşmadığı izlenmiştir. Yine kombine tedavi ile hastaların spinal ağrılarında alendronat ve kalsitonin tedavilerine oranla daha fazla düşüş tespit edilmiş olup istatistiksel olarak anlamlıydı. Yaşam kalitesinin ciddi şekilde etkilendiği osteoporotik vertebra kırığı bulunan hastalarda ALN tedavine kısa süreli de olsa CT tedavisi ilave edilebilir.
Anahtar Kelimeler: postmenopozal osteoporoz, alendronat, calcitonin
|
