Amaç: Bu çalışmamızın amacı diz osteoartritli hastalarda radyolojik şiddet ile vki,ağrı ve fonksiyonel durum arasında ilişkiyi incelemektir.
Gereç-Yöntem: Çalışmaya kellgren lawrence sınıflamasına göre evre 2 ve evre 3 diz osteoartriti tanısı konmuş bireyler dahil edildi. Ağrıyı değerlendirmek için VAS(Vizüel analog skalası ) kullanıldı. Fonksiyonel durum WOMAC (The western ontario and mcmaster universities arthritis ındeks) ve tek ayak üzerinde durma testi kullanılarak değerlendirildi.
Bulgular: Çalışmaya evre 2, evre 3 diz OA’lı hasta ve kontrol grubu dahil edilmiştir. Her bir gruba 36 birey alınmıştır. Çalışmaya katılan evre 2 hastalarının yaş ortalaması 58 ± 8.23, evre 3 hastalarının 60.19 ± 7.79 kontrol grubunun 49.79 ± 5.26’dır. Evre 2 hastalarının VKİ(Vücut Kitle İndeksi) değerleri ortalaması 30.17 ± 4.63, evre 3 hastalarının 32.66 ± 5.55, kontrol grubunun 27.09 ± 2.22’dir. Çalışmaya katılan Evre 3 hastalarının VKİ değerlerinin evre 2 hastalarına göre anlamlı derecede yüksek olduğu, kontrol grubunun değerlerinin ise daha düşük görülmüştür(p=0.0001).Bireylerin WOMAC ve VAS değerleri karşılaştırıldığında evreler arasında anlamlı farklılık bulunamamıştır(p=0.111,p=0.467). Kontrol grubunun tek ayak üzerinde durma sürelerinin diz OA’lı hastalara göre, evre 2 değerlerinin de evre 3 değerlerine göre anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür(p=0.0001).
Sonuç: Vücut ağırlığı ile diz eklemine binen yükün artmasının diz osteoartritinin radyolojik progresyonunu hızlandırdığı fakat hastaların yakındığı ağrı ve fonksiyonel zorlukların radyolojik şiddet ile ilişkili olmadığı bulunmuştur. Diz eklemindeki dejeneratif değişikliklerin artması ile beraber hastaların denge durumlarındaki bozulmaların arttığı görülmüştür.
Anahtar Kelimeler: Diz, Osteoartrit, Vki, Ağrı, Fonksiyonel Durum
|
