Bu araştırma annelerin ebeveynliğe yönelik tutumları ve çocuk istismarına ilişkin farkındalık düzeyleri arasındaki ilişkinin saptanması amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı tipteki araştırmanın örneklemini Yozgat merkezde bulunan anaokullarına kayıtlı çocuğu olan kadınlar oluşturmuştur. Çalışmanın verileri Şubat-Nisan 2022 tarihleri arasında toplanmıştır. 258 kadın ile çalışma tamamlanmıştır. Veriler sosyo-demografik bilgileri sorgulayan bilgi formu, İstismar Farkındalık Ölçeği-Ebeveyn Formu (İFÖEF) ve Ebeveynliğe Yönelik Tutum Ölçeği- Anne Formu ile toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; yüzdelik, ortalama, pearson korelasyon ve regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırmaya başlamadan önce etik kurul onayı ve Milli Eğitim Müdürlüğü’nden kurum izni alınmıştır. Araştırmada annelerin %40.7’sinin 26-30 yaş aralığında ve %45.3’ünün lisans ve üzeri öğrenim düzeyine sahip olduğu belirlenmiştir. Annelerin %30.6’sı gelirlerinin giderlerinden fazla olduğunu ifade ederken, %93’ünün gelir getiren bir işte çalıştığı saptanmıştır. Annelerin Ebeveynliğe Yönelik Tutum Ölçeği (EYTÖ) puan ortalamalarının 38,4±5,1, İstismar Farkındalık Ölçeği puan ortalamalarının 52,8±6,1 olduğu saptanmıştır. Annelerin %75.6’sı çocuk istismarı hakkında bilgi sahibi olduğunu belirtmiştir. Annelerin ebeveynliğe yönelik tutumları ve istismar farkındalık düzeyleri arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir (p<0,01). Sonuç olarak; annelerde ebeveynliğe yönelik tutumun olumlu olması, istismar potansiyellerini azaltmaktadır. Bir kadının ebeveynliğe yönelik olumsuz tutumu kendi ruh sağlığı için sorun olmasının yanı sıra çocuğunun da istismar ve ihmaline de yol açabilmektedir. Bu da çocuk sağlığını olumsuz etkileyen bir faktör olarak karşımıza çıkmaktadır. (ORCID ID: 0000-0001-6765-3346)
Anahtar Kelimeler: Anne, ebeveyn, tutum, çocuk istismarı
|
